رفتن

وقت رفتن که می شود تازه یاد کارهای نکرده می افتیم . لیست بلندی می شود از آنچه که باید انجام داد و مانده است . اما مهلت نیست . خیلی هم فرق نمی کند . شاید این آخرین پست من باشد برای چند ماه . شاید هم نه . هر چه هست وقتی احضار می شوی حس عجیبی سرغ آدم می آید . این که بعد از آن چه خواهد شد؟ طولانی خواهد بود یا کوتاه ؟ چه خواهند گفت ؟
به هر حال این وبلاگ فعلن تعطیل است تا اطلاع ثانوی . شاید همین فردا دوباره بیایم برای نوشتن از نو . شاید هم خیلی طول بکشد که دوباره اینجا بنویسم . شاید هم هیچ وقت !
سبز بمانید و سر بلند .