تیتری ازاین رساتر وجود دارد؟ 22 عدد ماست . چه وقتی بهمن 57 بود و کودکی کنجکاوبودیم واز هیجان و تعغییر دور و برمان به وجد آمده و ترس و بهت را با پدرومادرهامان تجربه کردیم و چه خرداد 88 که لذت حضورمان را به درد وناباوری تبدیل نمودند . و حالا 22 خرداد 89 شده است . چه مجوز بدهند و چه بازی دهند وسر بدوانند ،این روز تبدیل به آغاز دیگری شده که در تاریخ مبارزه های مردمان این مرز وبوم برای آزادی ثبت شد. پر بیراه نیست که بر و بچه هایی را که در یک سال گذشته به بهانه هایی که می دانیم و می دانند بازداشت و زندان کردند، باردیگر محبوس کنند . اما . . .
گیرم که در باورتان به خاک نشستیم
و ساقه های جوانمان از ضربه های تبرهایتان زخم دار است؛
با ریشه چه می کنید؟
گیرم که بر سر این بام،
بنشسته در کمین پرنده ای،
پرواز را علامت ممنوع می زنید؛
با جوجه های نشسته در آشیانه چه می کنید؟
گیرم که می زنید،
گیرم که می برید،
گیرم که می کشید؛
با رویش ناگزیر و شادی جوانه ها چه می کنید؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر